Veelal wordt gedacht dat Spinoza, nadat hij door de Amsterdamse, joodse gemeenschap in de ban werd gedaan, in alle eenzaamheid tot zijn radicale ideeën kwam. Maar niets is minder waar. Spinoza had veel vrienden en bekenden, zowel binnen als buiten Nederland. Zij lazen en becommentarieerden zijn werk, en leverden een grote bijdrage aan de ontwikkeling van zijn denkbeelden. Velen van hen maakten deel uit van de kring verlichte geleerden: dichters en staatslieden, zoals Constantijn Huygens, Gottfried Leibniz en de gebroeders Johan en Cornelis de Witt. Met wetenschapper Christiaan Huygens deelde hij zijn interesse voor optische wiskunde.

Maxime Rovere schetst het leven van Spinoza met tijdgenoten die evenals hij op zoek waren naar vrijheid en naar de waarheid. Zo maken wij onder meer kennis met zijn leermeester Franciscus van den Enden en zijn uitgever Jan Rieuwertsz. Met diepgaand onderzoek en met een groot inlevingsvermogen weet Rovere zowel de zeventiende eeuw als de filosofie van Spinoza voor iedereen toegankelijk te maken.

Prof. dr. Wiep van Bunge: ‘Spinozaland is méér dan een roman. Bovendien laat het zien dat deze eerste ‘spinozisten’ allesbehalve wereldvreemde metafysici waren’.

De Nederlandse editie (2021) is een bewerking en vertaling van Hendrickje Spoor en Frank Mertens. 

Maxime Rovere is filosoof en Spinoza-specialist. Hij was tot 2019 docent filosofie aan de universiteit van Rio de Janeiro, was fellow aan het NIAS in Amsterdam en is wetenschappelijk onderzoeker bij het IHRIM in Lyon.